Artroz (osteoartrit) enflamatuar olmayan bir patolojidir
eklem kıkırdağının dejenerasyonu, kemik dokusunun marjinal hipertrofisi ve sinovyal membrandaki değişiklikler ile karakterize eklemler. Çoğu zaman, bu patoloji yaşlılarda ortaya çıkar.
Artroz ve artrit
Artroz ve artriti karıştırmayın. Bazı kaynaklarda, artrozun sözde artritten farklı olduğunu görebilirsiniz, çünkü birincisi inflamatuar değildir ve ikincisi de inflamasyondan kaynaklanır. Aslında artrit, osteoartrit, romatoid artrit ve gutu içeren kolektif (şemsiye terim) bir terimdir.
Artrozun nedenleri
Artroz oldukça yaygın bir hastalıktır. Bazı haberlere göre, 70 yaşın üzerindeki insanların% 75'inden fazlasında belirli artroz belirtileri var. Artroz görülme sıklığı yaşla birlikte artarken, hastalığa sadece eklem dokularının yaşlanması neden olmaz. Eklem yaralanmaları ve diğer faktörler patolojinin gelişimini hızlandırabilir. Bunlar şunları içerir:
- osteoporoz;
- aşırı vücut ağırlığı;
- Menopoz sonrası kadınlar;
- çeşitli metabolik bozukluklar;
- endokrin hastalıkları;
- mikro besin eksikliği;
- kalıtsal yatkınlık;
- eklem oluşumunun doğuştan patolojileri (displazi);
- eklem yaralanması;
- düzenli mikrotravma;
- belirli toksinlere maruz kalma;
- eklemlerde cerrahi müdahale vb.
Patoloji birincil ve ikincil olabilir. Sebep belirlenmemişse, artroz birincil (veya idiyopatik) olarak adlandırılır. Hastalık travma, metabolik bozukluklar, endokrin hastalıklar vb. Sonucu ortaya çıkarsa ikincil olarak kabul edilir.
Artroz evreleri
Bu hastalığın 3 aşaması vardır:
- Eklem dokularının belirgin morfolojik patolojileri yoktur. Sinovyal membranda ve sinovyal sıvının bileşiminde değişiklikler gözlenir.
- Kıkırdak ve menisküsler bozulmaya başlar. Kemikte osteofitler (marjinal patolojik büyüme) oluşabilir.
- Eklemde önemli deformasyon, patolojik hareketlilik veya sertliğin yanı sıra kronik ağrı ile karakterizedir (ancak, ikinci semptom genellikle önceki aşamaya özgüdür).
Patolojinin lokalizasyonu ve semptomatolojisi
Artroz sıklıkla distal interfalangeal eklemler, proksimal interfalangeal eklemler ve başparmağın metakarpal-karpal eklemi dahil olmak üzere ellerin eklemlerini etkiler. Hastalıktan sıklıkla etkilenen diğer eklemler arasında servikal omurga, lumbosakral, kalça, diz ve ilk metatarsofalangeal eklem bulunur. Osteoartrit ayak bileği, el bileği, dirsek ve omuzda daha az görülür (bu gibi durumlarda genellikle ikincil bir etiyolojiye sahiptir). Patolojinin klinik tablosu genellikle aşağıdaki semptomları içerir:
- eklem ağrısı öyküsü;
- eklem fonksiyonunun bozulması;
- şişme.
Ağrı genellikle yıllar içinde olmak üzere yavaş yavaş ilerler. Ağrılı salgınlara kısmi veya tam remisyon eşlik edebilir. Ağrı genellikle eklem hareket halindeyken ortaya çıkar ve dinlenme sırasında, en azından hastalık daha şiddetli bir aşamaya ilerleyene kadar azalır. Eklem sertliği genellikle dinlenme dönemlerinden sonra kısa bir süre hissedilir. Genellikle birkaç saniye veya birkaç dakika hareketle azalır. Çoğu zaman, semptomlar yaşlılarda ortaya çıkarken, 40 yaşın altındaki kişilerde artroz genellikle asemptomatik olarak ilerler.
Artroz tedavisi
Artrozun konservatif tedavisi
- dinlenmek, aşırı fiziksel efordan kaçınmak;
- kilo kaybı (eklemlerdeki baskıyı azaltmak için);
- egzersiz terapisi gibi fizyoterapi;
- bastonlar, elastik diz destekleri gibi yardımcılar;
- anti-enflamatuar ilaçların makul kullanımı.
Ayrıca, hastalara sıklıkla kaplıca tedavisi gösterilir.
Artrozun cerrahi tedavisi
Diz protezi
Yedek artroplasti
Profilaksi
Artroz gelişme riskini en aza indirmek için, yeterli fiziksel aktiviteyi sürdürmek, eklemin biyomekaniğindeki yaralanmaları, doğuştan ve edinilmiş anormallikleri zamanında tedavi etmek (örneğin, düz ayakların düzeltilmesi) gereklidir. Ayrıca, önleme yöntemleri arasında fazla kiloların azaltılması da bulunur (bu, eklemler üzerinde artan bir stres oluşturur).